Bir gün pazarda, Nasreddin Hoca’nın çuvalını hırsız çalmış. Hoca, çuvalını aramayıp, doğruca mezarlığa giderek hırsızı beklemeye başlamış. Bunu görenler:
– Hocam, hırsızı aramayıp mezarlıkta ne yapıyorsunuz? diye sormuşlar.
– Arayıp da niye zahmet edeceğim, en sonunda o da mezarlığa gelecek ya, diye cevap vermiş.
Hoca Efendi’nin bahçesine yabancı bir hayvan girer. Hoca, koşar arkasından ama yakalayamaz. Biraz canı sıkılmıştır. Lâkin yapacak bir şey yoktur. Aylar sonra her nasılsa bu hayvanı pazarda görür. Yanına koşar ve hesabını sorar. Sahibi uzaktan heyecanla, ne oluyor diye gelir ve :
“Kendi halinde duran hayvana ne anlatmaya çalışıyorsun öyle?” der. Hoca Efendi:
“Sen sus! O, suçunu pek güzel biliyor.” der
***
Bu fıkrada anlatılmak istenen şudur. Kaçırdığınız bir fırsatın arkasından hayıflanmayın, kendinizi paralamayın, üzülüp strese düşerek hasta olmayın ama üzerine bir bardak su içip unutmaya da çalışmayın. Süreci takip edin, sizi üzen hadiseleri düzeltecek fırsatlar, karşınıza çıkacaktır.
Kaynak : Nasıl Yönetirdi Sahife 62. (İnsan ve Hayat Kitaplığı)
Nasreddin Hoca birkaç ahbabıyla oturmuş, sohbet ediyormuş. Sohbet nihayete ermek üzereyken,
NASREDDİN HOCANIN AHLAK ANLAYIŞI
Nasreddin hoca sabah namazından sonra öğrencilerine ders veriyormuş.
Dersten sonra eşeğine binip evine giderken bu esnada da öğrencileri Nasreddin hocadan istifade etmek için hocaya evine varıncaya kadar soru soruyorlarmış….
Hoca da öğrencilerine olan saygısından dolayı sırtı öğrencilerine dönük olmasın diye eşeğe ters binerek, öğrencilerin yüzüne bakarak sordukları soruları evine varıncaya kadar cevaplıyormuş!
***
GÖNÜLLERE 