Bir gün pazarda, Nasreddin Hoca’nın çuvalını hırsız çalmış. Hoca, çuvalını aramayıp, doğruca mezarlığa giderek hırsızı beklemeye başlamış. Bunu görenler:
– Hocam, hırsızı aramayıp mezarlıkta ne yapıyorsunuz? diye sormuşlar.
– Arayıp da niye zahmet edeceğim, en sonunda o da mezarlığa gelecek ya, diye cevap vermiş.
Hoca Efendi’nin bahçesine yabancı bir hayvan girer. Hoca, koşar arkasından ama yakalayamaz. Biraz canı sıkılmıştır. Lâkin yapacak bir şey yoktur. Aylar sonra her nasılsa bu hayvanı pazarda görür. Yanına koşar ve hesabını sorar. Sahibi uzaktan heyecanla, ne oluyor diye gelir ve :
“Kendi halinde duran hayvana ne anlatmaya çalışıyorsun öyle?” der. Hoca Efendi:
“Sen sus! O, suçunu pek güzel biliyor.” der
***
Bu fıkrada anlatılmak istenen şudur. Kaçırdığınız bir fırsatın arkasından hayıflanmayın, kendinizi paralamayın, üzülüp strese düşerek hasta olmayın ama üzerine bir bardak su içip unutmaya da çalışmayın. Süreci takip edin, sizi üzen hadiseleri düzeltecek fırsatlar, karşınıza çıkacaktır.
Kaynak : Nasıl Yönetirdi Sahife 62. (İnsan ve Hayat Kitaplığı)
Nasreddin Hoca birkaç ahbabıyla oturmuş, sohbet ediyormuş. Sohbet nihayete ermek üzereyken,***
***
DİĞER NASREDDİN HOCA FIKRALARI İÇİN TIKLAYINIZ….
Adamın biri kargacık burgacık yazılarla dolu bir mektup getirir Hoca’ya:***
Palavracının biri başına topladığı üç beş cahile***
***
Babası Murat’a, sınıfta en çok hangi arkadaşını sevdiğini sordu:
“En çok Ahmet’i seviyorum. Hem yalnızca ben değil, onu bütün sınıfımız çok seviyor.” dedi.
Sınıfın en çok sevilen bu öğrencisini Murat’ın babası çok merak etti:
“Neden hepiniz en çok onu seviyorsunuz?” Murat bütün içtenliğiyle cevapladı:
“Geçen yıl büyün sınıfa grip bulaştırdı, on gün okula gitmedi.” Dedi. “Havalar soğusun, belki bu yılda iyilik yapar hepimize…”
Kaynak : İnsan ve Hayat Dergisi
***
Diğer mizâh yazıları için tıklayınız…
GÖNÜLLERE 