Emevî Halifesi Ömer Bin Abdülaziz (r.a.), her gün öğleye kadar Müslümanların problemlerini dinler, sıkıntılarını gidermeye çalışırdı. Yine bir gün sabah namazından sonra öğleye kadar Müslümanların işleriyle uğraşır. Gayet yorgun düşer. Evine istirahata çekilir. Hemen arkasından en küçük oğlu yanına girer ve:
“Babacığım! Şimdi ölüp ahirete göçmeyeceğinizden emin misiniz ki; ihtiyaç sahipleri kapınızda sizleri bekleyip dururlarken siz buraya çekilip istirahat ediyorsunuz. Bu uygun olur mu?” der. Bunun üzerine halife böyle bir çocuğu, Allah, kendine verdiği için şükreder ve hemen mesai yerine gider.
Kaynak : Nasıl Yönetirdi Sayfa 50
GÖNÜLLERE 