Süleyman Aleyhisselâmın harp için beslettiği bin atı vardı. “Akşam üstü(öğleden sonra, akşama kadar) sâfinat,(üç ayağını basıp birisini diker vaziyette duran) hâlis atlar kendisine arz olununca….” (Sûre-i Sâd, ayet 31) âyet-i kerimesinde beyan edildiği üzere, Süleyman Aleyhisselâm at bakıcılarına, bir gün akşam üstü muayene etmek üzere atların kendisine getirilmesini emretmişti. Dokuz yüz tanesini muayene ettiklerinde güneşin batmak üzere olduğunu görmüştü. İkindi namazını kılmadığını hatırladı ve çok üzüldü. “Bu atlar beni namazdan alıkoydu” diyerek bütün atları kurban etti, fakirlere dağıttı. Onun bu hareketinden Cenâb-ı Hakk çok hoşnut oldu ve râzı olup, emrine, atlardan daha sür’atli olan rüzgârı verdi. (Mu’cizâtü’l-Enbiyâ, s.128)
Kaynak : Namazda Ta’dîl-i Erkân ve Huşû sayfa 20-Fazilet Neşriyat)
***