Medine’de bir gündü. Peygamber Aleyhisselam, bir eşeğe binmiş gidiyordu ki, çok sevdiği
Ebu Hureyre’ye denk geldi ve ona:
“Seni de bindireyim mi?” diye sordu.
“Olur Ey Allah’ın Resulü!” dedi Ebu Hureyre.
“Bin öyleyse!” buyurdu Peygamber Aleyhisselam.
Ebu Hureyre, sıçradı fakat eşeğe binemedi. Kendi binemediği gibi Peygamber
Aleyhisselam’a tutunmak isterken onu da aşağı düşürdü.
Ebu Hureyre, Resulullah’ın kızacağını düşünüp ve biraz korktu. Zaten Resulullah’ı
düşürmekten büyük bir üzüntü duyuyordu. Üstüne bir de azar işitirse bütün dünyası
kararırdı.
Tekrar eşeğin üzerine binen Peygamber Aleyhisselam ise:
“Haydi bir daha dene!” buyurdu.
Ebu Hureyre tekrar eşeğe binmek üzere bir hamle yaptıysa da, yine binemedi. Binemediği
gibi, ilk seferde olduğu gibi Resulullah’ı da yine yere düşürdü.
Ebu Hureyre, bu sefer azar işiteceğinden emindi. Yerden kalkıp, eşeğin üzerine binen
Peygamber Aleyhisselam bu sefer ona kesin kızacak zanneder. Ama öyle olmadı.
“Haydi!” dedi, Allah’ın Resulü. “Bir kere daha dene…”
GÖNÜLLERE 